ARS Tekstil Atölyesi sahibi Kazım Ünsal’ın, ücretleri ödemeden kaçtığını ve fabrikayı bir başkasına devir ettiğini söyleyen çalışanlar, üç aydır maaşlarını alamadıklarını ve SGK’sız çalıştırıldıklarını söyleyerek yetkilileri göreve çağırdıklarını söylediler. Çalışanların birçoğu çalıştıkları iş yerine güvenerek esnafa borçlandıklarını, alacaklarını alamadıklarından dolayı zor durumda kaldıklarını belirttiler. Alaplı’daki tekstil atölyelerinin kısa aralıklarla sık sık el değiştirdiklerini ifade eden tekstil çalışanları, “Her değişiklikten sonra iki- üç aylık ücretlerimizi patronlar kaçarken yanında götürüyorlar” dediler.

Dokuz aydır ARS Tekstil’de çalıştığını söyleyen  Özlem, “İlk zamanlar düzenli maaş veriyorlardı. Bizi sigortalı işçi olarak çalıştıracaklarını söyledikleri halde bu zamana kadar hiçbir işlem yapmamışlar. Geçtiğimiz ay elime dikiş iğnesi battığında hastaneye gittim. Orada anladım ki bileri sigortalısınız diye kandırmışlar.  Üç aylık maaşımızı vermeden patronumuz kaçtı. Atölyeyi bir başkasına satmış. Satın alan kişide bizim haklarımızı vermeyeceğini kendini ilgilendirmediğini söyledi. Bu aşamada bizler sahipsiz kaldık. Bu iş yerlerini Maliye, SGK ve Belediye kontrol etmez mi, incelemez mi. Alaplı’da tekstil atölyeleri yıllardan beri işçinin alacaklarını ödemeden kaçıp gidiyor. Olan biz çalışanlara oluyor. Kimsede bizim sorunlarımızı ne gündeme, nede çözmeye yanaşmıyor.” Dedi.

Alaplı’ya tekstil atölyesi açanların ilk aylarda işçinin gözünü boyadığını daha sonra üç beş aylık maaşlarını ödemeden bir gecede Alaplı’dan kaçtığını söyleyen Aytaç, “Aylarca çalıştık ekmek paramızı kazanmaya çalıştık, ama firma bizim ücretlerimizi ödemeden burayı başkasına satarak kaçtı gitti. Ben ev geçindirmeye çalışıyorum. Benim ekmek paramı vermeden kaçtılar gittiler. Sigortalı işçi olarak çalışacaksınız diyerek ayrıca bizi düşük ücretle çalıştırdılar. Ne sigortalı işçi olabildik nede hak ettiğimiz paralarımızı alabildik.” Dedi.

Ekmek parası kazanabilmek için ilkokula giden çocuğunu evde yalnız bıraktığı söyleyen Sema, ” altı aydır çalışıyorum. İlkokula giden çocuğumu evde yalnız bırakarak ekmek parası kazanabilmek için çalışmaya başladım. Küçük çocuğum kendi kendine okula gitti, okuldan geldi. Bizlerde evimizin ekonomisine katkı sağlarız diyerek çalışmaya başladık.  Tekstil atölyeleri denetimden geçmediği anlaşılıyor. Üç – dört ayda bir patron değişiyor. Alacaklarımızı bir birine devir ediyorlar ama her defasında kaçan patronlar birçok çalışanın ücretini vermeden yok oluyorlar.  Bu nasıl iştir bir türlü anlamadık.” Dedi.