20 yaşındaki Piyade Er Aydın Kameray, 29 Kasım 1998 yılında Bingöl Karlıova'da iç güvenlik operasyonuna şehit düşerek, memleketi Zonguldak’ta gözyaşları içinde toprağa verilmişti.

Zonguldak’ın Alaplı ilçesine bağlı Gümeli Beldesi’nde yaşayan Şehit er’in ailesine askeri kanalla yapılan açıklamada oğullarının operasyon esnasında rahatsızlanarak kaldırıldığı hastanede hayatını kaybettiği tebliğ edilmişti.

Piyade Er Aydın Kameray için Alaplı İlçesi Gümeli Beldesi Kozdere Mahallesi'nde düzenlen askeri törene dönemin Batı Karadeniz Bölge Komutanı Tuğamiral Özbek, Alaplı Kaymakamı Recep Erkılıç ve Belediye Başkanı Nevzat Çimenoğlu katılmış ve acılı aileye taziyede bulunmuştu.

“BİZİ ARAYAN HALİMİZİ HATIRIMIZI SORAN YOK”

20 yaşında şehit olan ve kendisi için kalabalık bir cenaze töreni düzenlenen şehit er Aydın Kameray’ın mezarı ise şu an harabe durumda. Maddi imkânsızlılarla boğuşan ve kıt kanaat geçinen şehit ailesi ise Askeri kanallardan yardım alamamanın üzüntüsü içinde.

Şehit Aydın’ın abisi Ramazan Kameray kardeşinin şehit düştüğü yıl askeri kanallardan tarafından kendilerine bir miktar para ödendiği, o yıldan sonra kendilerini hiç kimsenin arayıp sormadığını ifade ederek; ‘Evet vatan sağ olsun. Ama vefasızlık içimizi acıtıyor”  dedi.

Tüm şehit ailelerinin yararlandığı ücretsiz toplu taşıma ve diğer imanlar için defalarca askeri kanallarla irtibata geçtiklerini ve yazışmalar yaptıklarını ifade eden ağabey Ramazan Kameray, hiçbir sonuç alamadıkları gibi yazışmalarına da cevap verilmediğini söyledi.

 

 

 

 

 

 

OĞLUMUN MEZARI HARABE GİBİ

Şehit Er Aydın Kameray’ın annesi Gülüzar Kameray ise büyük maddi imkânsızlıklar içinde yaşamaya çalıştıklarını ifade ederek”  Ben oğlumu devlete iyi ve sağlam olarak verdim. Ama şehit olarak döndü. Şu anda evim olmadığı için büyük oğlumun yanında kalıyorum. Devletten bize şehit maaşı bağlanmadı. Şehit maaşı benim en doğal hakkım. Devlet bize şefkatini esirgiyor.  Oğlum sağ salim gelmiş olsaydı evimizde olurdu barkımızda olurdu. Eşim oğlumu askere gönderirken kanserdi şehit haberini alınca bu acıya dayanamadı birkaç ay sonrada eşimi kaybettim. İki acıyı bir anda yaşadım. Devletimizin de bize sahip çıkmaması acımı daha çok artırdı.  Oğlumun mezarı harabeye dönmüş durumda mezarının başına gittiğimde utanıyorum. Vatanı korumak için canından olan oğlumun mezarı harabe gibi. Evladım şehir düştüğü zaman ‘ Askerde, Devlette arkanızda. Vatan sağ olsun ‘ diyenler bir daha hiç arayıp sormadılar. Maaş almak için mahkemeye başvurdum. Mahkemeyi kaybettim. Mahkeme masraflarını da köy muhtarımızın katkıları ile ödedik. Devletimizden beklentimiz şehitlerine ve ailelerine sahip çıkmasıdır” diyerek isyan etti.