YÜZDE 92 SAKAT RAPORLU HASTAYA BAKIM MAAŞI BAĞLANMADI
Alaplı İlçesi Hacıhasan Köyü, Güney Mahallesinde ikamet eden Karacan ailesi 29 yıl önce menenjit hastalığı geçirerek felç olan yatalak oğulları Mustafa Karacan’ı (32) gözü gibi bakıyorlar. Oğulları Mustafa’nın tedavi olma şansının olmadığını öğrendiğinde şok geçirdiğini belirten baba Yaşar Karacan, “Bundan 29 yıl önce oğlumuz hastalandığında doktora getirmiştik. Bize ilaç reçetesi yazıp geri gönderdiler. Oğlumuzun hastalığını bilmeden defalarca doktora götürdük. Ama bir teşhis koyamadılar. Oğlumuz Mustafa zamanla ellerini, kollarını ve ayaklarını kullanamaz duruma geldi. Tekrar doktora gittiğimizde “Çocuğunuz bundan sonra ellerini ayaklarını kullanamayacak. Menenjit hastalığı geçirmiş. Bu hastalığın tedavisi mümkün değil. Oğlunuzun bu halini kabullenip bundan sonraki yaşamında yatalak olarak devam edeceğinizi üzülerek belirtiyoruz” dediklerinde dünyalarımız yıkıldı. Biz belki bir umut diye defalarca gittiğimiz doktordan üzücü haberi bu şekilde aldık. Oğlumuz gün geçtikçe gözlerimizin önünde yavaş yavaş eriyor. Buda bizi perişan ediyor. Yıllarca sesimizi duyuramadık, derdimizi anlatamadık buda üzüntünün bir başka acı tarafı” dedi.
Yatalak oğlunun başından bir an olsun ayrılmadığını söyleyen Anne Fatma Karaca, zor şartlarda oğlunun bakımını yaptığını belirtti. Eşinin düşük emekli maaşı ile altı nüfusa baktıklarını ifade eden Karacan” Eşim emekli ama düşük maaş alıyor. Bu maaşla altı nüfusa bakıyor. Ayrıca yatalak çocuğumuzun bakım giderleri bizi çok zor durumda bırakıyor. Kdz. Ereğli Aile ve Sosyal Politikalar ilçe Müdürlüğüne yüzde 92 oranında sakat raporlu oğlumuzun bakım parası alabilmesi için müracaatta bulunduk Çünkü devletimizin sakatlara böyle bir bakım ücreti verdiğini televizyonlardan duyuyorduk. Oğlumuzda yüzde 92 oranında sakat ve iş göremez raporlu. Başvurumuzu yaptık ama kabul etmediler. Hepimiz bir anda şok olduk. Çevremizde buna benzer bakım ücreti alanların olduğunu duyuyoruz, ama ne hikmetse bizim oğlumuza sakat bakım parası verilmesi başvurusunu kabul etmediler. 29 yıldır oğlumun başından ayrılmıyorum. Bahçeye, bostana, tarlaya, komşuya, bakkala gidemiyorum. Oğlumuzu yalnız bırakamıyoruz. Bakacak başka kimsemiz de yok. Oğlumuz fiziksel sakat olduğundan devletin bakım için sakatlara tahsis ettiği paradan yararlanamamasından dolayı çok üzülüyor. Sık sık ağladığına şahit oluyoruz. Devletimiz bizi nasıl yok sayar, bizi nasıl unutur diyerek kendini için için kendini yiyip bitiriyor. Buda bizi çok üzüyor. Buradan yetkililere sesleniyoruz. Lütfen sesimizi duyun artık. Sizlerde bir anne, babasınız. Çok zor şartlarda çocuğumuzun bakımını gerçekleştirmeye çalışıyoruz. Çocuğum yüzde 92 oranında sakat raporlu. Devletimizin sakat ve yaşlılara sağladığı bakım maaşından bizlerde yaylanmak istiyoruz. Lütfen bizlere yardımcı olun, sesimizi duyun. “dedi.